Kraków ma kolejnego świętego
Już za życia cieszył się opinią świętego. W zaledwie rok po śmierci sporządzono spis 176 cudów, dokonanych za jego wstawiennictwem. Na oficjalną kanonizację musiał jednak czekać aż 521 lat. W niedzielę (17 października) papież Benedykt XVI wyniósł na ołtarze XV-wiecznego zakonnika krakowskiego Stanisława Sołtysa zwanego „Kazimierczykiem”.
Stanisław Sołtys urodził się 27 września 1433 roku na krakowskim Kazimierzu (dzisiejszej dzielnicy Krakowa) i tam też pracował - z tej racji zyskał sobie przydomek „Kazimierczyk”. Jego ojciec był tkaczem i rajcą miejskim. O matce wiadomo tylko, że należała do Bractwa Najświętszego Sakramentu przy kościele parafialnym Bożego Ciała.
Stanisław Kazimierczyk skończył teologię na Akademii Krakowskiej i w wieku 23 lat wstąpił do Klasztoru Kanoników Regularnych Luterańskich przy kościele Bożego Ciała w Krakowie. Pomagał chorym, biednym, umartwiał się i kontemplował - wśród kanoników krąży legenda, że Kazimierczyk kazał pochować się pod kościelną podłogą, gdyż deptanie po jego grobie miało być dodatkową formą umartwienia (obecnie trumienka ze szczątkami świętego znajduje się w mauzoleum w kościele Bożego Ciała w Krakowie). Nowy krakowski święty znany był również jako wspaniały kaznodzieja i spowiednik. Jego duchowość koncentrowała się na właściwym przeżywaniu mszy św. i czytaniu Pisma św.
Już za życia cieszył się opinią świętego. W zaledwie rok po śmierci sporządzono spis 176 cudów, dokonanych za jego wstawiennictwem. Na oficjalną kanonizację musiał jednak czekać aż 521 lat. Został beatyfikowany 18 kwietnia 1993 r. przez papieża Jana Pawła II. Badanie cudu za jego wstawiennictwem – warunek ustanowienia świętości, podjęto w 1617 r. Sprawdzano autentyczność uzdrowienia starosty oświęcimskiego i właściciela dóbr w Suchej Beskidzkiej, Piotra Komorowskiego, który po modlitwie nad grobem Stanisława Kazimierczyka miał odzyskać wzrok w jednym oku. Wczoraj (17 października) w Rzymie uroczystej kanonizacji krakowskiego zakonnika dokonał papież Benedykt XVI. (JK).
