Dom Norymberski

Już od XIV wieku istniały, dzięki silnie rozwiniętym w Norymberdze kontaktom handlowym ze Wschodem, gospodarcze stosunki pomiędzy Krakowem i Norymbergą.

W ścisłym związku z nimi kwitły również związki artystyczne, których największy rozwój przypada w czasach świetności Krakowa w 15 i 16 wieku, kiedy to miasto przyciągnęło niemieckich artystów m.in. rzeźbiarza Wita Stwosza czy malarza Hansa Dürera.

Na stosunki pomiędzy oboma miastami w 20 stuleciu cieniem kładzie się II wojna światowa i ogromne cierpienie, jakiego zaznał polski naród pod okupacją niemieckich narodowych socjalistów.

Zbliżenie obu państw stało się możliwe dzięki wschodniej polityce rządu Republiki Federalnej Niemiec, a podpisana w 1970 roku umowa państwowa pomiędzy RFN i Polską umożliwiła nawiązanie ponownych kontaktów pomiędzy Krakowem i Norymbergą. To z kolei było ważnym krokiem w kierunku normalizacji stosunków pomiędzy Niemcami i Polską.

Oficjalne porozumienie, zawarte 1979 roku, zostało przez mieszkańców obu miast wprowadzone w życie i w kolejnych latach przyniosło liczne kontakty i przyjaźnie, nawiązane w wielu społecznych dziedzinach. Obok szerokiej aktywności na polu wymiany Krakowianie uczestniczą w wielu imprezach odbywających się w Norymberdze, a Norymberczycy zapraszani są do udziału w wydarzeniach kulturalnych Krakowa.

Ukoronowaniem tak żywego partnerstwa było utworzenie Domu Krakowskiego w Norymberdze i Domu Norymberskiego w Krakowie (1996) , które są gospodarczą i kulturalną wizytówką partnerskich miast.

Tu odbywają się spotkania mieszkańców, imprezy kulturalne, gospodarcze i naukowe konferencje czy seminaria. Tutaj można poznać też język partnerskiego kraju, co przyczynia się do wzajemnego porozumienia i pogłębienia istniejących kontaktów.