Jak zawrzeć związek małżeński z cudzoziemcem?

W ubiegłym najwięcej, bo narzeczone i narzeczeni najczęściej pochodzili z Ukrainy (62 śluby), a także Japonii, Korei Południowej, Paragwaju, Kuby, Indonezji, Argentyny, Brazylii, Stanów Zjednoczonych Ameryki, Azerbejdżanu, Armenii, Kenii, Uzbekistanu, Filipin, Kanady, Australii, Turcji czy Indii.

Kraków jest często wybierany przez narzeczonych na miejsce ślubu. Można go wziąć w lokalu Urzędu Stanu Cywilnego lub także we wskazanym przez narzeczonych miejscu – o ile spełnia ono warunki bezpieczeństwa i zapewnia zachowanie uroczystej formy. Jeżeli przyszli małżonkowie wybierają formę wyznaniową ze skutkiem prawnym także muszą zgłosić się do USC.

Gdy miejsce ślubu jest wybrane, należy zgłosić się do kierownika USC. Cudzoziemiec przedstawia ważny dokument tożsamości (paszport, obywatel Unii Europejskiej może alternatywnie okazać dowód osobisty) i składa następujące dokumenty:

• dokument stwierdzający, że zgodnie z prawem danego kraju może zawrzeć małżeństwo,
• odpis aktu urodzenia,
• osoba, która wcześniej pozostawała w związku małżeńskim – dokument potwierdzający ustanie lub unieważnienie tego małżeństwa.

Obcokrajowiec składa także osobiście zapewnienie, że nie wie o okolicznościach wyłączających zawarcie małżeństwa.

Małżeństwo przed kierownikiem USC nie może być zawarte przed upływem miesiąca od dnia, kiedy osoby, które zamierzają je zawrzeć, złożyły kierownikowi USC takie zapewnienie. W wyjątkowych sytuacjach kierownik USC może zezwolić na zawarcie małżeństwa przed upływem tego terminu.

W przypadku cudzoziemca posiadającego obywatelstwo dwóch lub więcej państw, możność zawarcia małżeństwa ocenia się na podstawie prawa tego państwa, z którym jest on najściślej związany.

Prawo ojczyste cudzoziemców wielu państw przewiduje wydawanie zaświadczeń o możności prawnej zawarcia małżeństwa. Jest to dokument urzędowy, wydany przez właściwy organ krajowy obcego państwa albo też przez placówkę dyplomatyczną lub konsularną obcego państwa w Polsce. Zdarza się jednak, że cudzoziemiec nie może takiego dokumentu otrzymać, ponieważ w kraju pochodzenia po prostu się go nie wydaje (np. Ukraina, Stany Zjednoczone Ameryki, Kanada). Wtedy sprawę załatwia polski sąd, do którego należy złożyć stosowny wniosek.

Składane przez obcokrajowca dokumenty podlegają przekładowi urzędowemu na język polski. Jeżeli cudzoziemiec nie zna języka polskiego, jest zobowiązany zapewnić tłumacza zarówno w momencie składania zapewnienia, jak i podczas ślubu.

Zainteresowanych zapraszamy do zapoznania się z procedurami SC-2, SC-3, SC-4 dostępnymi na stronie internetowej Biuletynu Informacji Publicznej Urzędu Miasta Krakowa bip.krakow.pl. Procedury są również dostępne w wersji obcojęzycznej na stronie internetowej otwarty.krakow.pl.

Możliwe jest również zawarcie w Polsce małżeństwa przez dwoje cudzoziemców. Procedury są takie same, jak przedstawiono powyżej.