Antonina Hoffman (1842-1897)
Aktorka teatralna, przedstawicielka szkoły krakowskiej
Antonina Hoffman urodziła się 16 czerwca 1842 roku jako córka Jana Hoffmana i Emilii Thiel. Od wczesnych lat, już w szkole, brała udział w amatorskich przedstawieniach. Mimo sprzeciwu ze strony rodziny postanowiła zostać aktorką. Uczęszczała na lekcje w warszawskiej Szkole Dramatycznej prowadzonej przez Józefa Rychtera.
Aktorka debiutowała już wieku siedemnastu lat w warszawskim Teatrze Rozmaitości w roli Fryderyki Wagner w spektaklu pt. „Kamień probierczy”. W późniejszym czasie rozpoczęła współpracę z J. Pfeifferem w Krakowie. W tym czasie Antonia Hoffman poznała swojego partnera życiowego Stanisława Koźmiana.
Na krakowskich scenach teatralnych grała do końca życia, występując równocześnie także we Lwowie, czy Poznaniu. Aktorka, jako jedna z najwybitniejszych przedstawicielek tzw. szkoły krakowskiej, była stałą rywalką Heleny Modrzejewskiej w walce o pozycję pierwszej aktorki w zespole teatru krakowskiego.
Antonina Hoffman zagrała w ciągu swojej kariery prawie 400 ról teatralnych. Wcieliła się między innymi w rolę Beatrix w sztuce „Wiele hałasu o nic”, Katarzyny w „Poskromieniu złośnicy” czy Klary w „Ślubach panieńskich”.
Zmarła 16 czerwca 1897 roku w Krakowie.