Park Kulturowy Stare Miasto
Centrum Krakowa stanowi dziedzictwo kultury nie tylko polskiej, czy europejskiej, ale światowej, choćby z uwagi na wpisanie w 1978 r. Starego Miasta wraz z Wawelem, Kazimierzem i Stradomiem na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Naturalnego UNESCO. Ponadto Stare Miasto wraz z Wawelem, Stradomiem, Kazimierzem, Podgórzem, Nowym Światem i Piaskiem zostało uznane za pomnik historii zarządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 września 1994 r. (M.P. Nr 50, poz. 418). Dlatego też, mając na uwadze unikalne walory krajobrazu kulturowego historycznego charakteru przestrzeni publicznej Starego Miasta, Rada Miasta Krakowa objęła obszar Starego Miasta i Plant Krakowskich wraz ze Wzgórzem Wawelskim i jego otoczeniem szczególną formą ochrony, przewidzianą w ustawie z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, jaką jest park kulturowy.
Rada Miasta Krakowa, podejmując uchwałę nr CXV/1547/10 z dnia 3 listopada 2010 r. w sprawie utworzenia Parku Kulturowego Stare Miasto, kierowała się potrzebą zapewnienia ochrony materialnego i krajobrazowego dziedzictwa kulturowego na obszarze Parku poprzez m.in.: przeciwdziałanie nadmiernej działalności handlowej i usługowej ingerującej lub zakłócającej możliwość ekspozycji przestrzeni publicznej lub sprzecznej z tradycją kulturową Parku i związaną z nią estetyką (§ 3 uchwały). Utworzenie parku kulturowego dało możliwość realizacji następujących celów:
- zapewnienie właściwej ekspozycji niepowtarzalnej przestrzeni publicznej centrum miasta. Uchwała podkreśla konieczność utrzymania jej integralności poprzez spójne i czytelne określenie kryteriów użytkowych i estetycznych, jakie winy być wprowadzane na obszarze Parku Kulturowego, w celu utrzymania unikalności średniowiecznego układu urbanistycznego. Historyczny układ przestrzenny Starego Miasta wraz ze Wzgórzem Wawelskim jest jednym z najwybitniejszych przykładów urbanistyki europejskiej i reprezentuje wszystkie style architektoniczne. Bogactwo architektoniczne, historyczne, kulturowe, religijne, społeczne stanowi o unikatowej wartości krajobrazu kulturowego Starego Miasta, będącego wspólnym dziedzictwem Polaków. Walory te wymagają ochrony, a ich wartość potwierdzona została wpisem na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Naturalnego UNESCO;
- ograniczenie nadmiernej komercjalizacji historycznego centrum miasta poprzez przeciwdziałanie nadmiernej rozbudowie działalności handlowej i usługowej, która negatywnie ingeruje w formę architektoniczną obiektów zabytkowych, bądź zakłóca ich właściwą ekspozycję;
- ochrona sylwety Starego Miasta oraz osi i punktów widokowych umożliwiających wgląd na charakterystyczne elementy zabytkowego układu urbanistycznego, ze szczególnym uwzględnieniem Wzgórza Wawelskiego oraz widoków z obszaru parku kulturowego na charakterystyczne elementy innych zabytkowych obszarów miasta;
- ochrona urbanistyki Starego Miasta oraz wyeksponowanie bogactwa dzieł architektury, które są niezbędne dla kształtowania tożsamości lokalnej i utrwalenia unikatowości dziedzictwa kulturowego, a tym samym dla wzmocnienia poczucia przynależności w związku z miejscem.
Granica Parku przebiega ulicami: Straszewskiego, Podwale, Dunajewskiego, Basztową, Westerplatte, Św. Gertrudy, Bernardyńską, fragmentem Bulwaru Wisły do ulicy Podzamcze łączącej się z ulicą Straszewskiego.