120 lat Domu Pomocy Społecznej Helclów

Uroczystości rozpocznie Msza św. o godz. 14.30 celebrowana przez J.E. Ks. Stanisława Kardynała Dziwisza, Metropolitę Arcybiskupa Krakowskiego (Kaplica p.w. Św. Anny, DPS). O godz. 15.30 Prezydent Krakowa wręczy odznaczenia dla pracowników Domu Pomocy Społecznej (Świetlica DPS). Potem Jacek Majchrowski spotka się z mieszkańcami Pawilonu Seniora Artysty.

To właśnie z miłości i szacunku dla bliźniego oraz chęci niesienia pomocy innym  zrodził się niezwykły  pomysł, który pozostawiła Anna Helclowa w testamencie z 1878 r. „Cały  zresztą majątek (…) zapisuję i przeznaczam na zakład publiczny dobroczynny w mieście Krakowie dla ubogich chrześcijan  religii katolickiej założyć się mający z majątku po mnie pozostałego”…. W ten sposób znane z działalności charytatywnej małżeństwo -  Anna i Ludwik Helclowie ufundowali zakład, który od początku swojego istnienia był jednym z najnowocześniejszych tego typu w Europie. Dom Ubogich za sprawą znakomitego architekta miejskiego - Tomasza Prylińskiego, który zaprojektował gmach wraz z kaplicą, stał się perełką architektoniczną Krakowa i na trwałe wpisał się w jego pejzaż.

W 1890 r. Kardynał Albin Dunajewski poświęcił Dom i konsekrował Kaplicę.  Od tego momentu zaczęli zamieszkiwać tam pierwsi mieszkańcy. Akt fundacyjny prowadzenia zakładu i sprawowania opieki powierzył siostrom szarytkom.  Pierwszą  Przełożoną Zakładu była Jadwiga Zaleska w latach 1890-1905.

W najtrudniejszym okresie Dom znalazł się w czasie okupacji, współistniała w gmachu filia więzienia Monte Lupich  dla kobiet,  w latach 1944 – 1947 wysiedlono wszystkich 220 mieszkańców do Szczawnicy.

W latach 1943 – 1947 funkcję kapelana sprawował ks. Albin Małysiak, późniejszy biskup krakowski, który wraz z s. Przełożoną  zakładu Bronisławą Wilemską uratowali 5 Żydów,  za co bp Małysiak otrzymał odznaczenie „Sprawiedliwy  wśród narodów świata” (tablica upamiętniająca bohaterstwo Biskupa A.Małysiaka wmurowana jest w holu budynku).

W październiku 1951 r. Zakład podzielił losy wszystkich fundacji – został upaństwowiony.  Od tego czasu zaczął być coraz bardziej przeludniony, zaniedbany, w 1989 r. osiągnął liczbę 710 mieszkańców.

W  1990 r. powstał program modernizacji Domu, z wielkich sal wieloosobowych wygospodarowane zostały pokoje z zapleczem sanitarnym. Jednocześnie z poprawą standardu nastąpiło zmniejszenie ilości  mieszkańców, osiągając w 2010 r. liczbę 332 mieszkańców.

Oprócz modernizacji wybudowano nowoczesny, dwufunkcyjny budynek kuchnio-pralni, wyposażony w najnowsze linie technologiczne. Ponadto  z  inicjatywy Prezydenta Jacka Majchrowskiego wybudowane zostały 2 pawilony w których zamieszkali Seniorzy – Artyści. Niektórzy z nich mimo sędziwego wieku są czynnymi, malują, biorą udział w plenerach i wystawach.

Aktualnie Dom ma jeszcze jedno poważne zadanie – wybudować III  Pawilon Seniora Artysty, przeznaczony dla 55 osób, dla którego jest decyzja pozwolenia na budowę.

Pracownicy domu dążą do zorganizowania dla około 200 osób jak najlepszej opieki, w tym lekarsko – pielęgniarskiej i pielęgnacyjnej, zabiegów rehabilitacyjnych, terapii przyłóżkowej, prowadzonej w różnorodnych formach. Dla około 140 osób  oprócz podtrzymywania dobrego stanu zdrowia najważniejsze  są działania zmierzające  do zagospodarowania wolego czasu. W tym zakresie dom może pochwalić się bogatą ofertą zajęć. Mieszkańcy mimo  sędziwego wieku są czynni, aktywnie biorą udział w różnych konkursach. Istniejący od 20 lat  Zespół „Helclusie” bierze udział  w festiwalach piosenki,   zdobywa nagrody.

Ponieważ nie udało się w 1990 r. reaktywować  fundacji L.A. Helclów, w 1991 r. powołano Stowarzyszenie  Przyjaciół Domu Pomocy Społecznej, które jest organizacją  pożytku publicznego,  gromadzi środki finansowe i ma członków wspierających tj. Krakowską Kongregację Kupiecką  i Rotary Club  oraz sponsorów indywidualnych.