Synagoga Poppera

Zbudowana została w latach 20. XVII w. jako prywatna fundacja Wolfa Poppera (Bociana), jednego z najbogatszych kupców i finansistów żydowskich. Ze względu na niewielkie rozmiary potocznie nazywano ją Małą.

Całe wyposażenie wnętrza bożnicy Poppera uległo zniszczeniu lub rozproszeniu w czasie II wojny światowej. W międzywojennych przewodnikach szczególną uwagę zwracano na rzeźbione drzwi szafy ołtarzowej, z postaciami lwa, orła, jelenia i lamparta, symbolizujących zdolności i siły człowieka, dążącego ku Bogu i Jego doskonałości. Znajdują się one obecnie w zbiorach Muzeum Wolfsonów w Jerozolimie. Po wojnie obiekt nie pełnił już funkcji religijnej, w pomieszczeniach dawnych galerii dla kobiet mieszkali przez kilka lat Żydzi przybyli z ZSRR.

Z dawnej bożnicy pozostał jedynie korpus z salą mężczyzn i pomieszczeniami dla kobiet w części północnej. Budynek gruntownie wyremontowano, najpierw w latach 60. XX w., a następnie w 2005 r. W czasie Festiwalu Kultury Żydowskiej w bożnicy odbywają się warsztaty artystyczne.