Waldemar Kania

poeta, aforysta, publicysta

Urodził się 21 grudnia 1937 w Krakowie. Ukończył filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Kierownik literacki Tarnowskiego Teatru im. L. Solskiego  w latach 1995-1996. Był zastępcą redaktora naczelnego "Forum Myśli Wolnej", od maja 2000 pełnił obowiązki sekretarza redakcji "Po ziemi". Należał do Stowarzyszenia Dziennikarzy RP, Stowarzyszenia Twórczego Artystyczno-Literackiego, członek "Kuźnicy". Członek ZLP (1992-2003).

Debiutował w 1988 roku w "Życiu Literackim". Kolejne wiersze i artykuły publikował m.in. w "Dziś", "Forum Myśli Wolnej", "Gazecie Krakowskiej", "Głosie Nowej Huty", "Końcu Wieku", "Lekturze", "Metaforze", "Mołod' Ukrainy", "Poezji dzisiaj", "Po ziemi", "Przekroju", "Res Humana", "Suplemencie", "Trybunie", "Tygodniku Opozycyjnym", "Życiu Literackim".

Jego wiersze i aforyzmy były tłumaczone na język ukraiński i były publikowane w kijowskiej prasie.

Publikacje książkowe: Nie pytaj dokąd idę (1990), Z piaskiem pomieszane (1991), Eros zbuntowany (1992), Ziemia jako punkcik (1993), Ars moriendi (1993), Pisarze z Krupniczej. Informator biobibliograficzny (1993), (wyd. II rozsz. 1996, wyd. III rozsz. 2001), Myśli (1996), Na pustej scenie (1996), Grzeszenie myślą (1998), Nie wyciszaj się cały (2000), Duch wspomina (2003), Mniej - znaczy więcej (Wiedeń, 2003).

Zmarł 7 października 2013 roku w Krakowie.