Marek Oramus

prozaik, krytyk literacki, publicysta

Urodził się 23 marca 1952 r. w Sieprawiu. Ukończył studia na Wydziale Mechaniczno-Energetycznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach (specjalność: energetyka jądrowa) oraz Dzienne Studium Dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim (specjalność: reportaż). Debiutował w 1975 r. na łamach prasy. Do stanu wojennego publikował w prasie studenckiej („Politechnik", „ITD."), potem w wyniku weryfikacji zwolniony i bezrobotny przez 8 lat. Uczestniczył w założeniu „Czasu Krakowskiego" ( 1990 r.) i pracował tam do połowy 1991 roku. Od września 1990 r. kieruje działem publicystyki w miesięczniku literackim „Nowa Fantastyka". Mieszka w Myślenicach. Jego utwory znajdują się w wielu antologiach. Opowiadania były tłumaczone na języki : czeski, słowacki, węgierski i litewski

Publikacje książkowe:

„Senni zwycięzcy": powieść - Warszawa: Czytelnik, 1982; „Arsenał" : powieść - Warszawa: Iskry, 1985; „Wyposażenie osobiste" : zbiór krytyk - Warszawa: Iskry, 1987; „Hieny cmentarne" : zbiór opowiadań - Katowice: Śląsk, 1989; „Dzień drogi do Meorii" : powieść - Warszawa: Iskry, 1990; „Święto śmiechu" : powieść - Warszawa: SuperNOWA, 1995; „Rozmyślania nad tlenem" : zbiór krytyk - Olsztyn, 2000.