Magdalena Samozwaniec (1894-1972)
Pisarka, „pierwsza dama polskiej satyry”
Magdalena Samozwaniec, nazywana „pierwszą damą polskiej satyry” urodziła się w Krakowie, była siostrą Jerzego Kossaka oraz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. Pisarka kształciła się w domu, intensywnie ucząc się języków obcych. Biegle posługiwała się językiem angielskim, niemieckim i francuskim. Uczęszczała także do Szkoły Sztuk Pięknych dla Kobiet Marii Niedzielskiej.
Debiutowała w 1912 roku, na łamach „Nowin Krakowskich” publikując humoreskę pt. „Wyjazd mamy do miasta”. Świat literatury mógł poznać jej talent pisarki, kiedy wydała satyryczną parodię „Trędowatej” pod tytułem „Na ustach grzechu”, która powstała w kooperacji z siostrą i jej mężem Janem Pawlikowskim.
Publikowała w wielu czasopismach, m.in. „Cyruliku Warszawskim”, „Bluszczu”, „Tygodniku Ilustrowanym”, „Przekroju”, „Szpilkach”. Największą sławę przyniósł jej wydany w 1933 r. bestseller „Wielki Szlem”. Pod koniec wojny w 1944 r. opublikowała konspiracyjnie „Fraszki Magdaleny Samozwaniec”.
W 1956 r. opublikowała wspomnienia o Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej pt. „Maria i Magdalena”.