Działania poprawiające sytuację zieleni w pasach drogowych

• stosowanie mieszanek kamienno-glebowych jako podłoża pod ciągami pieszymi. Zapewniają one odpowiednią nośność chodników i przepuszczalność podłoża. Mieszanki te zawierają ziemię w ilości niezbędnej dla procesów fizjologicznych drzew i pokrywają ich zapotrzebowanie na wodę,
• zgrupowanie sieci infrastruktury technicznej i prowadzenie ich w wyodrębnionych kanałach,
• zastosowanie przepuszczalnej nawierzchni terenu, gdzie rosną drzewa (np. z kostki kamiennej lub klinkierowej z przepuszczalnymi spoinami),
• zwiększenie podziemnej przestrzeni dla korzeni drzew, co umożliwia wprowadzanie dużych drzew do centrum miasta,
• stosowanie systemów nawadniających i odprowadzających wodę wzdłuż linii drzew ulicznych,
• stosowanie substratów do podłoża, zwiększających zdolność gleby do gromadzenia wody i składników pokarmowych,
  
  
• sadzenie drzew w grupach z krzewami w dużych pojemnikach lub w podłożu rodzimym na zieleńcach otoczonych murkiem o minimalnej wysokości 15 cm (zapobiega zagęszczeniu i zasoleniu gleby oraz zanieczyszczaniu jej przez psy),
• stosowanie pojemników ustawionych piętrowo w formie "zielonej ściany" z obsadą złożoną z krzewów zimozielonych i roślin okrywowych.

Należy pamiętać, że powodzenie uprawy drzew i krzewów w trudnych warunkach aglomeracji miejskich zależy również od jakości materiału szkółkarskiego. Drzewa i krzewy zdrowe, dobrze wyrośnięte i prawidłowo uformowane (w przypadku drzew są to egzemplarze minimum dziesięcioletnie) będą trwalsze, mocniejsze i bardziej odporne na uciążliwości środowiska. Zabiegi pielęgnacyjne stosowane kompleksowo i regularnie przez dalsze lata pozwolą roślinom na łatwiejszą adaptację w mieście.