Klezmer honorowy [ZDJĘCIA]
Wybitny pianista, kompozytor i dyrygent Leopold Kozłowski-Kleinman odebrał w środę (28 maja) z rąk Prezydenta Miasta Krakowa Jacka Majchrowskiego i Przewodniczącego Rady Miasta Krakowa Bogusława Kośmidera tytuł Honorowego Obywatela Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa. Uroczystą Sesję uświetnił występ... samego Laureata!
- Leopold Kozłowski-Kleinman dokonał niemożliwego. Ofiarował nam cząstkę dawnego, utraconego żydowskiego Kazimierza. Dzięki niemu Kazimierz to dziś jedyne na świecie miejsce, gdzie tworzy autentyczny galicyjski klezmer – wirtuoz, który tę muzykę ma zapisaną w genach – mówił podczas uroczystości Prezydent Miasta Krakowa Jacek Majchrowski. - Leopold Kozłowski mówi, że „to nie człowiek wybiera klezmerstwo, ale klezmerstwo wybiera człowieka", a on miał szczęście, że wybrało jego. I dziś chcemy mu gorąco podziękować za to, że zechciał podzielić się tym szczęściem z nami. Dziękujemy za wspaniałe, stare i nowe pieśni żydowskie, za wszystkie „Rodzynki z Migdałami", które tworzą pomost pomiędzy obecnym i utraconym czasem, za dorobek życia, który rozsławia Kraków na całym świecie – dodał Prezydent.
Odbierając tytuł Leopold Kozłowski-Kleinman opowiadał o tym jak po II wojnie światowej przyjechał do Krakowa, nie wiedział wówczas nic o tym mieście ani o krakowskim Kazimierzu. Ale to się zmieniło. Pewnego dnia usiadł i zaczął grać... – I czułem że to granie, to są moje zaślubiny z Krakowem i tej miłości jestem wierny – powiedział.
Leopold Kozłowski-Kleinman urodził sie 26 listopada 1918 r. w Przemyślanach koło Lwowa. Od najmłodszych lat jego pasją jest muzyka. Naukę rozpoczął już w rodzinnych Przemyślanach. W rodzinie Kleinmanów z pokolenia na pokolenie przekazywane były tradycje klezmerskie. Po ukończeniu szkoły rozwijał talent muzyczny w konserwatorium we Lwowie, w klasie fortepianu u słynnego prof. Tadeusza Majerskiego. W tym czasie założył również własną orkiestrę.
Okres II wojny światowej był tragiczny dla rodziny Kleinmanów. Rodzice oraz brat zostali zamordowani. Leopold Kozłowski-Kleinman najpierw przebywał w getcie przemyślańskim, później został umieszczony w niemieckim obozie pracy w Kurowicach, z którego po kilkunastu miesiącach uciekł do oddziału Armii Krajowej. Po wkroczeniu Armii Czerwonej wstąpił do Wojska Polskiego i przeszedł cały szlak bojowy przez Berlin do Łaby. Do rezerwy odszedł w stopniu pułkownika.
Powojenny los związał Leopolda Kozłowskiego-Kleinmana z Krakowem. Tutaj ukończył dyrygenturę instrumentalno-wokalną w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, a następnie został kierownikiem artystycznym i pierwszym dyrygentem Zespołu Pieśni i Tańca Krakowskiego Okręgu Wojskowego, a po reorganizacji Zespołu Wojskowego „Desant" Warszawskiego Okręgu Wojskowego z siedzibą w Krakowie. Był też kierownikiem muzycznym teatru Żydowskiego w Warszawie i cygańskiego zespołu „Roma". Jako konsultant współpracował z greckim zespołem „Hellen" oraz zespołem „Rzeszowiacy". Po 1989 r. swoje artystyczne życie związał z muzyką żydowską. Najpierw koncertował w całej Polsce ze Sławą Przybylską. W l. 90-tych rozpoczął też współpracę z Jackiem Cyganem. Współpracował również m.in. ze Stevenem Spielbergiem, Benem Kingsleyem, Chaimem Topolem, Nastassją Kinsky, Ali MacGraw.
Leopold Kozłowski-Kleinman opracował sześć polskich wersji musicalu „Skrzypek na dachu". Był on wystawiany w wielu polskich teatrach, m.in. przez Operę Krakowską i Teatr Muzyczny w Gdyni, gdzie doczekał się tysięcznego spektaklu. Artysta skomponował również muzykę teatralną do wielu spektakli wystawianych w Teatrze Żydowskim w Warszawie oraz filmową, m.in. jest twórcą muzyki obozowej i gettowej w „Liście Schindlera" Stevena Spielberga.
Dziś Leopold Kozłowski-Kleinman jest niezaprzeczalnie ogromnej sławy autorytetem muzycznym. Jako ostatni w świecie autentyczny klezmer wie, jak należy wykonywać tradycyjne pieśni żydowskie. Przywrócił w powojennej Polsce pamięć o żydowskiej kulturze, rozsławiając na cały świat Kraków i jego byłą żydowską dzielnicę – Kazimierz. Artysta ma na swoim koncie honorową nagrodę Academy of Television Arts&Sciences „Emmy" oraz nadany przez Ministra Kultury medal Zasłużony Kulturze „Gloria Artis". Posiada również: Krzyż Kawalerski Polonia Restituta, Krzyż Walecznych, Krzyż Partyzancki, Złoty Krzyż Zasługi oraz wiele innych odznaczeń polskich i zagranicznych.