Plac św. Marii Magdaleny (Okół)
Pomiędzy wzgórzem wawelskim, a dzisiejszym placem Dominikańskim istniała we wczesnym średniowieczu osada o charakterze miejskim, z prymitywną zabudową drewnianą. Mieszkali w niej rzemieślnicy, drobni kupcy oraz najprawdopodobniej rycerze. Pierwsze ślady osadnictwa to przełom VIII i IX w. Ta dynamicznie rozwijająca się osada, zwana Okołem, została zniszczona podczas pierwszego najazdu tatarskiego w połowie XIII w. Ocalał wówczas tylko ufortyfikowany kościół św. Andrzeja, w którym schronili się mieszkańcy. Na początku XIV w. funkcjonowało już odrębne Nowe Miasto na Okole. Wraz z obwarowywaniem miasta, Okół został wchłonięty przez raków.
Za centralny plac dawnego Okołu służył dzisiejszy plac św. Marii Magdaleny. Wkrótce zajął go jednak kościół pod wezwaniem tej świętej, zbudowany w latach 20. XIV w. Plac uzyskał kształt zbliżony do dzisiejszego po rozebraniu świątyni na początku XIX w.