„Widzę i reaguję – razem przeciw przemocy”

W spotkaniu udział wzięli Pełnomocnik Prezydenta Miasta Krakowa ds. Rodziny Marzena Paszkot oraz przedstawiciele Klubów Rodziców z dziećmi do lat 3, krakowskich żłobków i organizacji pozarządowych działających na rzecz rodzin i dzieci. Spotkanie poprowadzili członkowie Zespołu Interdyscyplinarnego ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Krakowie.

Przemoc domowa jest poważnym i niestety wciąż aktualnym problemem społecznym, który dotyka osoby niezależnie od wieku, płci czy statusu. Mowa tu zarówno o jednorazowym, jak i powtarzającym się działaniu, ale też i zaniedbaniu – wykorzystującym przewagę fizyczną, psychiczną lub ekonomiczną jednej osoby nad drugą. Przemocą nazywa się również zamierzone wywieranie wpływu na proces myślowy, emocje lub ogólny dobrostan, pomimo braku przyzwolenia jednej ze stron. Przeciwdziałanie takiemu zachowaniu wymaga kompleksowego podejścia – obejmującego działania edukacyjne (uświadamianie o istocie przemocy domowej i jej skutkach, promowanie zdrowych relacji oraz informowanie o dostępnych formach wsparcia), prawne (wprowadzenie i egzekwowanie przepisów chroniących ofiary przemocy oraz karanie sprawców) i pomocowe (rozwój m.in. sieci wsparcia, poradni psychologicznych oraz infolinii pomocowych).

Rozpoznanie symptomów u osób krzywdzonych, w szczególności u dzieci, jest kluczowe dla zapewnienia szybkiej i skutecznej pomocy. Do najczęstszych oznak należą zmiany w zachowaniu dziecka, takie jak nadmierna drażliwość, wycofanie, nagłe problemy w nauce czy trudności w nawiązywaniu kontaktów rówieśniczych. Symptomami mogą być również objawy fizyczne np. siniaki, oparzenia, złamania lub inne urazy, które nie są typowe dla normalnych dziecięcych aktywności. Dziecko krzywdzone może również przejawiać objawy stresu, lęku, depresji czy zaburzeń snu. Ważne jest, aby nauczyciele, opiekunowie, pracownicy służby zdrowia oraz inne osoby mające kontakt z dziećmi byli wyczuleni na te symptomy i reagowali odpowiednio szybko, informując właściwe służby.

W trakcie spotkania uczestnicy mieli możliwość zadawania pytań dotyczących omawianych zagadnień i pracy z najmłodszymi. Konsultowali również przypadki, które zaobserwowali w prowadzonych przez siebie placówkach podczas pracy z dziećmi, kontaktów z rodzicami itp. oraz pytali o sposoby na radzenie sobie w konkretnych sytuacjach. Prowadzący spotkanie dzielili się z uczestnikami swoim cennym doświadczeniem, opisując różnorodne przypadki przemocy lub zaniedbania dzieci – jednocześnie radząc, na co warto szczególnie zwracać uwagę w pracy z małoletnimi. Wiedza na temat symptomów krzywdzenia, dostępnych form wsparcia i procedur prawnych pozwoli uczestnikom lepiej rozumieć i rozpoznawać sytuacje, które mogą wymagać pilnej interwencji instytucji działających na rzecz przeciwdziałania przemocy domowej.