Fort 50 „Prokocim” – okradziony weteran walk o Kraków z 1914 roku

Został wybudowany w latach 1883–1886 jako fort artyleryjski na wzgórzu dominującym nad obecną ul. Wielicką, ówczesnym traktem lwowskim, do obrony południowo-wschodniego obszaru miasta od Bieżanowa po Kosocice. W środku fortu znajdował się schron główny, gdzie umieszczono prochownię i laboratorium artyleryjskie, czyli miejsce napełniania pocisków materiałem wybuchowym i sporządzania ładunków miotających. W tylnej części znajdowały się koszary w których mieszkali żołnierze. Aby umożliwić żołnierzom bezpieczne i skryte przemieszczanie się w czasie obrony, przygotowano podziemne korytarze – poterny.

W czasie I wojny światowej fort wziął czynny udział w decydującym starciu II bitwy o Kraków (4 i 5 grudnia 1914 r.), które zablokowało Rosjanom możliwość przedarcia się przez linię obrony i wejścia do miasta.

Po 1918 r. fort służył jako magazyn amunicji, a w czasie okupacji – jako koszary. Po wyzwoleniu został przemianowany na magazyny Akademii Medycznej, przez długie lata był jednak głównie dewastowany i zaśmiecany, a nawet okradziony z metalowych elementów.

Fort jest dziś dostępny dla zwiedzających, choć przy zachowaniu podstawowych zasad bezpieczeństwa.

Dostępność: dostępny przy zachowaniu podstawowych zasad bezpieczeństwa, w tym posiadania dobrego obuwia i latarki.