Fort 52 ½ N „Skotniki”

To mały fort pancerny powstały w latach 1897–1898, który niegdyś tworzył w zasadzie jedno dzieło obronne z fortem 52 ½ S „Sidzina”. Niegdyś stanowiły w zasadzie jedno dzieło obronne, choć składające się z dwóch części to otoczone wspólnym wałem i zasiekami. Obecnie po likwidacji tych przeszkód oba forty rozdziela ulica. Miał bronić miasta od strony Podgórek Tynieckich i drogi na Oświęcim, a także wspierać pobliskie umocnienia. Jego uzbrojeniem były dwie armaty w dwóch wieżach.

Fort nie wziął udziału w walkach I wojny światowej, a w kolejnych dekadach stracił swoje pancerne wieże artyleryjskie oraz kopułę obserwacyjną. Mocno go przekształcono  na potrzeby Ludowego Wojska Polskiego oraz Obrony Cywilnej. Od 2012 r. został zaadaptowany na Centrum Dokumentacji Zsyłek, Wypędzeń i Przesiedleń Uniwersytetu Pedagogicznego, które eksponuje i dokumentuje dramaty ludności zmuszonej do migracji przez zbrodnicze działania hitlerowskich Niemiec i stalinowskiego Związku Radzieckiego. Jego zieleń forteczna ma być przekształcona w ogród akademicki.

Dostępność: Zgodnie z informacjami na stronie: www.zsylkiwypedzenia.up.krakow.pl.