Królowa Bona
Zamek na Wawelu
Królowa Królestwa Polskiego i Wielka Księżna Litewska, żona króla Zygmunta Starego. Urodzona 2.02.1494 r. w Vigevano. Pochodziła z włoskiego rodu Sforzów. Doskonale wykształcona, inteligentna, energiczna, stworzyła w Polsce swoje stronnictwo. Z czasem skutecznie wpływała na politykę, decyzje administracyjne, gospodarcze i obsadę najwyższych stanowisk w państwie. W dobrach otrzymanych od króla prowadziła mądre zarządzanie, przynoszące olbrzymie dochody. Przy pomocy złota i srebra dążyła do założenia i umocnienia władzy dynastycznej w Polsce. Wydała na świat pięć córek i syna. Doprowadziła do koronacji 10-letniego Zygmunta Augusta, za życia ojca. Przywiozła do Polski włoską modę, sprowadzała luksusowe przedmioty, przyprawy, zioła i owoce. Otaczała się włoskim artystami i muzykami, których twórczość stała się polskim dobrem kulturowym. Skłócona z synem, wyjechała do swego księstwa Bari wywożąc część majątku. Tam została otruta. Zmarła w 1557 r. w Bari. Spoczywa w tamtejszym kościele św. Mikołaja.
Inne miejsca: kościół oo. Dominikanów (brylantowo-rubinowy diadem ślubny), Katedra na Wawelu (herb Sforzów na metalowej kracie), ul. Królowej Bony.