Zofia Stryjeńska
Szkoła Sztuk Pięknych dla Kobiet Marii Niedzielskiej, ul. Szpitalna 17
Malarka, graficzka, ilustratorka, scenografka teatralna urodzona w 1891 r. w Krakowie. W twórczości czerpała z mitologii słowiańskiej i motywów ludowych. Uczyła się w Szkole Sztuk Pięknych dla Kobiet Marii Niedzielskiej (1909-1911). Po czym podając się za mężczyznę rozpoczęła studia malarskie w ASP w Monachium, gdzie nie przyjmowano kobiet. W 1912 r. została zdemaskowana i wróciła do Krakowa. W Pałacu Sztuki wystawiła cykl prac „Polskie bajdy na tle opowieści ludowych” zyskując uznanie. W 1925 r. scenami z prac wiejskich udekorowała polski pawilon na Wystawie Światowej w Paryżu, co przyniosło jej sławę. W latach 30. zmagała się z wieloma trudnościami, w tym finansowymi. Przeniosła się do Warszawy. Musiała sprzedać kilka swoich obrazów lichwiarzom. W 1938 r. otrzymała kilka zamówień z MSZ. Dekorowała wnętrza statków pasażerskich „Batory” i „Piłsudski”. Podczas II wojny światowej mieszkała w Krakowie. Po jej zakończeniu nie odzyskała dawnej pozycji. W 1945 r. wyjechała do Szwajcarii do dzieci. Nie potrafiła odnaleźć się w obcym kraju. Zmarła w 1976 r. w Genewie. Spoczywa na cmentarzu w Chêne-Bourg.
Inne miejsca: mieszkanie (ul. św. Gertrudy 5, ul. Wolska 18, ul. Starowiślna 89, ul. Sobieskiego 22, ul. Pańska,), sklep ojca (ul. św. Anny 2), Pałac Sztuki (plac Szczepański 4), Teatr im. J. Słowackiego (współpraca), freski w Muzeum Techniczno-Przemysłowym (ul. Karmelicka 32), polichromia sal w baszcie Senatorskiej na Wawelu, szpital Batowice (choroba), ul. Zofii Stryjeńskiej.