Jadwiga Strokowa, ps. „Jadwiga z Łobzowa”

Poetka, działaczka społeczna, nauczycielka. Urodzona w 1854 r. w Tłustem. Ukończyła seminarium nauczycielskie we Lwowie (1875–1882). Związana z Apostolstwem Modlitwy. Od ok. 1890 r. nauczycielka w Łobzowie pod Krakowem. Publicystka („Szkoła”, „Nowa Reforma”, „Kurier Lwowski”). Redaktorka naczelna „Polskiego Ludu” i krakowskiej „Nauczycielki”. Zaangażowana w działalność w ruchu kobiecym (przewodnicząca Ligi Kobiet Galicji i Śląska). Członkini Towarzystwa Szkoły Ludowej – założyła pierwszą czytelnię towarzystwa (z Adamem Asnykiem). Członkini Zarządu Głównego (1912 r.) i przewodnicząca krakowskiego oddziału Towarzystwa. Prowadziła działalność oświatową wśród kobiet wiejskich. Własnym nakładem wydawała poezję oraz prozę o tematyce patriotycznej i antyrosyjskiej („Polacy”), broszury biograficzne. W 1903 r. założyła „Bibliotekę Jadwigi z Łobzowa”. Zmarła w 1916 r. w Rabce, spoczywa na cmentarzu Rakowickim. W 1951 r. jej utwory zostały objęte cenzurą i wycofane z polskich bibliotek.

Inne miejsca: ulica im. Jadwigi Strokowej.