Historyczne widoki i plany Krakowa - Widok 7
WIDOK KRAKOWA OD POŁUDNIA, Z KOPCA KRAKUSA I KRZEMIONEK - 1536/37 r.
Najstarsza panorama Krakowa rysowana z autopsji (a nie schematycznie, z wyobraźni, jak widok Schedla z 1493 r.). Jest efektem podróży do Krakowa w latach 1536/37 zleceniodawcy rysunku, Pfalzgrafa Ottheinricha, późniejszego palatyna Renu. Oryginał znajduje się w zbiorach Biblioteki Uniwersyteckiej w Würzburgu. Panorama, z tytułowym napisem (w tł.) "KRÓLEWSKIE MIASTO KRAKÓW W POLSCE", na pierwszym planie ukazuje widoczny z kopca Krakusa pejzaż architektoniczny Kazimierza, a w głębi renesansowego Krakowa. Najbliżej widza zbocze Góry Lasoty (Krzemionki), u podnóża, przy stawie, szubienica miejska. Za Nową Wisłą (Stara Wisła niewidoczna) odbudowane po pożarze 1504 r. mury warowne Kazimierza z dwoma bramami: po lewej Solną (Wielicką), po prawej Bocheńską. Za Kazimierzem miasto Kraków z charakterystycznymi wieżami kościoła Mariackiego i ratusza. Nad całością dominuje wzgórze wawelskie z zamkiem królewskim. We wschodnim skrzydle zamku widoczne skutki wielkiego pożaru z dnia 18 października 1536 r.
Kopia z reprodukcji zamieszczonej w: „Najstarsza panorama Krakowa”, Elżbieta Maria Firlet, Muzeum Historyczne Miasta Krakowa, Kraków 1998.