Historyczne widoki i plany Krakowa - Plany z XIX wieku

Plan sytuacyjny autorstwa M. Niewiarowskiego, obrazujący obszar objęty wielkim pożarem, który wybuchł 18 lipca 1850 roku. Początek wziął w młynach na Młynówce Królewskiej (dzisiejsza ul. Dolnych Młynów). Stąd przeniósł się do centrum, spłonęły Drukarnia Akademicka i kościół św. Norberta Pożar ogarnął ul. Wiślną, następnie Pałac Biskupi, kościoły Franciszkanów i Dominikanów oraz ul. Grodzką i sąsiadujący z nią fragment Rynku Głównego. W ruinę popadł Pałac Wielopolskich - aż do 1864 roku, gdy nabyła go Gmina Miejska i wyremontowała w latach 1865-66. Uratowano natomiast gmach Collegium Maius UJ wraz z księgozbiorem Biblioteki Jagiellońskiej. Pożar udało się zahamować na liniach Małego Rynku z jednej i ul. Poselskiej z drugiej strony, mimo iż przeniósł się poza obszar Plant. Ostatecznie ugasił go dopiero obfity deszcz 22 lipca. Spaliło się 160 obiektów (kamienic w śródmieściu i drewnianych domów na przedmieściach). Dopiero po trzech latach usunięto ślady zniszczeń w rejonie Rynku Głównego i ul. Grodzkiej. Usuwanie zniszczeń Pałacu Biskupiego (gdzie przepadły zbiory pamiątek narodowych bp. Jana Pawła Woronicza) oraz budowa nowego kościoła Franciszkanów trwały aż do początku XX wieku.

Reprodukcja ze zbiorów Muzeum Historycznego Miasta Krakowa.

Powrót