Spotkania są dobre na wszystko

Nie wiem, czy kiedyś już o tym wspominałem, ale spotkania były i są w moim życiu niezwykle ważne. Mam dużo szczęścia, bo zarówno praca dziennikarza, jak i ta w muzeum dają mi do nich mnóstwo okazji. Spotykam niesamowitych ludzi, czasem znanych powszechnie, czasem anonimowych. Łączy ich pasja i zaangażowanie w to, co robią. To zamiłowanie do spotkań i ludzi z pasją było powodem, dla którego zaprosiłem was w trakcie Zajrzyj do Huty na spacery z nowohucianami. Chciałem dać wam okazję do spotkania z pozytywnymi wariatami, jak sam ich nazywam. Mam nadzieję, że się spodobało, bo usłyszałem pytanie o to, czy ciągi dalsze nastąpią, czego nie wykluczam.

Udało mi się do końca zachować w tajemnicy listę osób, z którymi porozmawiamy (nie zdradziłem jej nawet swojemu dyrektorowi!). Wam mogę powiedzieć, że podczas pierwszego spaceru spotkaliśmy: Jarosława Klasia (twórcę Nowohuckiego Laboratorium Dziedzictwa, od 1 października dyrektora Ośrodka Kultury im. C.K. Norwida), Jerzego Fedorowicza (wieloletniego dyrektora Teatru Ludowego, reżysera słynnego spektaklu „Romeo i Julia” z punkami i skinheadami), Leszka Sibilę (współtworzył Dzieje Nowej Huty, oddział Muzeum Krakowa na os. Szkolnym i był jego pierwszym kierownikiem), Toma Rollauera (fotografa i filmowca, twórcę projektu Visit Nowa Huta), Katarzynę Kobylarczyk (dziennikarkę i pisarkę, autorkę m.in. książki „Kobiety Nowej Huty. Perły, cegły i petardy”) oraz Jacka Dargiewicza (współtwórcę Kombinatora i Cafe Nowej Księgarni, bez których Hutę dziś trudno sobie wyobrazić). Podczas drugiego spaceru „wpadliśmy” na: Marcina Bzyka (lidera grupy Wu-Hae, buntownika z powodem i bez powodu), Grzegorza Ziemiańskiego (fotografia i kolekcjonera, który otwiera prywatne muzeum nowohuckich pamiątek), Małgorzatę Szymczyk-Karnasiewicz (aktywistkę walczącą m.in. o remont al. Róż; w trakcie spaceru na naszych oczach wiatr wywrócił sporą część ogrodzenia placu budowy), Renatę Radłowską (dziennikarkę i pisarkę, autorkę „Nowohuckiej telenoweli”) oraz Krystiana Truchalskiego (storytelera, czyli gawędziarza/opowiadacza). I jeszcze trzeci zestaw naszych nowohuckich gospodarzy: Bartosz Szydłowski (współtwórca Łaźni Nowej opowiadał tym razem o Domu Utopii), Mateusz Borkowski (muzykolog, dziennikarz muzyczny i pedagog, którym „odgniewał się” z Nową Hutą), Marcin Pawlik (współtwórca Eco Travel i organizator spływów kajakowych Dłubnią), Adam Grzanka (kabareciarz i konferansjer opowiedział nam, jak nad nowohuckim zalewem zebrał „łomot”) i Piotr Ronduda (serwował jedzenie nad zalewem na długo przed tym, jak stało się to modne, a teraz podzielił się z nami pięknymi filmami o… łabędziach). Uff. Napotkanych było wielu, jak widzicie. Wszystkim serdecznie dziękuję za spotkania! Także uczestnikom spacerów – choć wiało i popadywało, dzielnie zmierzaliśmy ku kolejnym spotkaniom.

Niezwykłe w tych spacerach było też to, że motyw spotkania w naturalny sposób powracał w wielu opowieściach, choć wcale tego z napotykanymi (nie do końca przypadkowo) mieszkańcami Nowej Huty nie ustalałem. Sami od siebie zaczynali o tym mówić, a to oznacza, że utrafiłem w potrzebę, która w nas wszystkich drzemie.

Zapewne to po części sposób odreagowanie pandemii i okresu izolacji. Zostaliśmy uwięzieni w domowym zaciszu. Odwykliśmy od bezpośredniego spotykania się z innymi, przywykliśmy do „spotkań” za pośrednictwem komunikatorów, zdziczeliśmy. Teraz staramy się te zaległości odrobić i jeszcze bardziej chcemy się spotkać twarzą w twarz z drugim człowiekiem, porozmawiać z nim.

Na szczęście sezon spacerowy w Krakowie trwa cały rok i jesień czy zima mu niestraszne. Wypatrujcie więc okazji do wędrowania po naszym pięknym mieście i spotkań z jego mieszkańcami.

PS Serdecznie pozdrawiam Panią, która zdradziła mi, że lekturę KRAKOWA.PL zaczyna od moich felietonów.

Ryszard Kozik – z urodzenia i zamieszkania nowohucianin, były dziennikarz „Gazety Wyborczej”, pracownik Muzeum Krakowa