Kultura rozwiń menu
Serwis używa plików cookies zgodnie z polityką prywatności pozostając w serwisie akceptują Państwo te warunki
Komunikat archiwalny

Rozbrzmiewa 15. Festiwal Misteria Paschalia

Oczywiście, doskonałych festiwali muzycznych jest wiele. Jednak tylko ten poważył się na samookreślenie „Misteria”. Uzurpacja? Nie, po stokroć nie! Wręcz przeciwnie: samo sedno. Bo istotnie – nie świętujemy tu tylko (choć oczywiście również), ale – poprzez muzykę, tę ze wszystkich sztuk najbezpośredniej trafiającą do duszy – współodczuwamy, współuczestniczymy i współtworzymy ów szczególny czas Wielkiego Tygodnia i Wielkiej Nocy. Współuczestniczymy w misterium właśnie: misterium śmierci i ponownego życia. Współuczestniczymy krok po kroku, dzień po dniu, jak powiada Pismo. Płaczemy, by siódmego dnia płakać ze szczęścia. Przejście takiej drogi w szaleńczo zadyszanym dzisiejszym świecie to luksus. Pozwólmy sobie nań.

Fot. materiały prasowe / KBF

Zwłaszcza, że będziemy w doborowym towarzystwie. Uczestników wspaniałego finału ostatniego Festiwalu Opera Rara z pewnością ucieszy fakt, że jego bohater – John Butt, stojący na czele edynburskiego zespołu Dunedin Consort – objął w tegorocznej, 15. edycji Misteriów Paschaliów (26 marca–2 kwietnia), edycji brytyjskiej, funkcję dyrektora-rezydenta. A że ów znakomity szkocki dyrygent jest również wnikliwym i uznanym badaczem brytyjskiego muzycznego renesansu i baroku – mamy gwarancję nie tylko najwyższego poziomu artystycznego, ale i historycznej wiarygodności. W wykonaniu Butta i Dunedin Consort wysłuchamy wielkich oratoriów G.F. Haendla – Mesjasz (Wielki Poniedziałek) i Samson (Wielka Niedziela), zaś w koncercie finałowym, w którym gwiazdą będzie najsłynniejszy obecnie brytyjski tenor Ian Bostridge – jego, oraz Henry’ego Purcella brawurowych arii i od. Wydarzenia te stanowić będą klamrę Festiwalu, który po raz drugi zaprezentuje się w nowej odsłonie. Co jeszcze czeka nas w tej edycji?

 

Trzy premiery światowe, dwie polskie (rodzimych akcentów nie mogło oczywiście zabraknąć) i siedem (!) produkcji zamówionych specjalnie dla Festiwalu, a to wszystko po to, by ukazać wiodącą w tym roku muzykę brytyjską w szerokim, europejskim kontekście. Ale po kolei. W Wielki Wtorek londyński zespół wokalny Stile Antico przedstawił repertuar rozbrzmiewający niegdyś na dworach Tudorów i Wettynów, a w nim również utwory znad Wisły. W Wielką Środę byliśmy świadkować arcyciekawej rekonstrukcji staroangielskiego nabożeństwa Evensong, zaprezentowanych angielsko-hiszpańsko-polskimi siłami kierowanymi przez Jorge Jiméneza. W tym nurcie pozostaniemy i w Wielki Czwartek: tym razem brytyjscy śpiewacy z Marian Consort i polscy instrumentaliści z {oh!} Orkiestry Historycznej pod wodzą Martyny Pastuszki przedstawili utwory Dowlanda, Purcella i Haendla. Bachowskie opus magnum – Pasję wg św. Mateusza – w Wielki Piątek wykonał renomowany brytyjski zespół Orchestra of the Age of Enlightenment, kierowany przez wybitnego tenora Marka Padmore wcielającego się zarazem w rolę Ewangelisty. Wielka Sobota przyniesie dwa koncerty. W pierwszym Brytyjczycy Elizabeth Kenny, Laurence Dreyfus i Phantasm przypomną słynne Lachrimae, or Seven Tears Dowlanda, w drugim Francuzi – oklaskiwani już w Krakowie Vincent Dumestre i Le Poème Harmonique – przedstawią muzykę żałobną w różny sposób związaną z postacią Purcella.

Obok przedstawionego powyżej nurtu głównego, zatytułowanego Vanitas, od Wielkiego Poniedziałku do Wielkiego Czwartku zaprezentowany był też ten określony jako Lachrimae – cykl nocnych, par excellence mistycznych koncertów w Bazylice Bożego Ciała. Trzy pierwsze utrzymane były w duchu elżbietańskiej melancholii, którego sztandarowym przedstawicielem jest wymieniany już parokrotnie John Dowland. Jego arie przedstawili 26 marca Lea Desandre i Thomas Dunford, zaś utwory lutniowe (obok Daniela Bachelara i Rowallana Castle) – 28 marca Paul O’Dette. Koncerty te przedzielił wielkowtorkowy występ rodzimego gitarzysty Raphaela Rogińskiego, interpretującego angielskie utwory lutniowe, wzbogacony o taniec butoh w wykonaniu Ryuzo Fukuhara. Światowa prapremiera, czyli rekonstrukcja Lamentationes Wacława z Szamotuł, autorstwa Marka Lewona w wykonaniu Cracow Singers pod batutą Agnieszki Budzińskiej-Bennett, dopełniła 29 marca całości 15. Misteriów Paschaliów, na które zapraszamy serdecznie do krakowskich kościołów, Centrum Kongresowego ICE Kraków oraz wielickiej Kopalni Soli.

pokaż metkę
Osoba publikująca: TOMASZ RÓG
Podmiot publikujący: Biuro Prasowe
Data publikacji: 2018-03-31
Data aktualizacji: 2018-03-30
Powrót

Zobacz także

Znajdź