Synagoga Poppera

Ulica Szeroka 16

Zbudowana została a w 1620 r. jako prywatna fundacja Wolfa Poppera (Bociana), jednego z najbogatszych kupców i finansistów żydowskich w ówczesnym Krakowie. Po raz pierwszy wymieniono ją w spisie podatkowym z 1653 r. Ze względu na jej niewielkie rozmiary, potocznie nazywano ją Małą
Niezwykle skromnie przedstawiają się informacje o wyposażeniu wnętrza bożnicy Poppera. W międzywojennych przewodnikach opisane są drzwi szafy ołtarzowej z dębowego drewna, płaskorzeźbione i polichromowane z postaciami lwa, orła, jelenia i lamparta, symbolizujących zdolności i siły człowieka, dążącego ku Bogu i Jego doskonałości. Znajdują się one obecnie w zbiorach Muzeum Wolfsonów w Jerozolimie. Wspomniana jest także współczesna dekoracja malarska ścian i sklepienia bożnicy, wykonana przez artystę malarza Schoenkera.
Całe wyposażenie bożnicy uległo zniszczeniu lub rozproszeniu w rezultacie zagłady Żydów krakowskich w latach II wojny światowej. Po zakończeniu wojny obiekt nie pełnił już funkcji kultowej. W pomieszczeniach dawnych galerii dla kobiet mieszkali przez kilka lat Żydzi przybyli do Krakowa z ZSRR.
Z dawnej bożnicy pozostał jedynie jej korpus z salą mężczyzn i pomieszczeniami dla kobiet w części północnej. W 1965 r. został on wyremontowany i adaptowany na pracownię plastyczną Domu Kultury. Taką też funkcję. za zgodą Żydowskiej Gminy Wyznaniowej w Krakowie, pełni do dzisiaj.