Synagoga Poppera
Zbudowana została w latach 20. XVII w. jako prywatna fundacja Wolfa Poppera (zwanego też Bocianem), jednego z najbogatszych kupców i finansistów żydowskich Kazimierza i Krakowa. Ze względu na niewielkie rozmiary potocznie nazywano ją Małą. Synagoga podupadła po zniszczeniach i rabunkach z czasu potopu szwedzkiego i przejęła ją wówczas gmina żydowska.
Prawie całe wyposażenie wnętrza bożnicy Poppera uległo zniszczeniu lub rozproszeniu w czasie II wojny światowej. Jedynym wyjątkiem były drzwi szafy ołtarzowej. W międzywojennych przewodnikach zwracano na nie szczególną uwagę. Były to rzeźbione drzwi z postaciami lwa, orła, jelenia i lamparta, symbolizujących zdolności i siły człowieka, dążącego ku Bogu. Znajdują się one obecnie w zbiorach Muzeum Wolfsonów w Jerozolimie. Po wojnie obiekt nie pełnił już funkcji religijnej, w pomieszczeniach dawnych galerii dla kobiet mieszkali przez kilka lat Żydzi przybyli z ZSRR. Potem pełniła funkcje instytucji kultury, a od 2017 r. mieści się w niej księgarnia Austeria, która promuje żydowską przeszłość krakowskiego Kazimierza.
Z dawnej bożnicy pozostał jedynie korpus z salą mężczyzn i pomieszczeniami dla kobiet w części północnej. Budynek gruntownie wyremontowano, najpierw w latach 60. XX w., a następnie w 2005 r. W czasie Festiwalu Kultury Żydowskiej w bożnicy odbywają się warsztaty artystyczne.