Plac Centralny

To najlepiej rozpoznawany punkt tej dzielnicy Krakowa. Plac i otaczające go budynki tworzą dobrze skomponowaną całość, choć projekt Tadeusza Ptaszyckiego, głównego architekta Nowej Huty, nigdy nie został w pełni zrealizowany.

Plac o kształcie pięcioboku, z odchodzącymi od niego pięcioma szerokimi arteriami, powstał w latach 1952–1955. Otaczają go osiedla projektu Janusza Ingardena, którym nadano proste nazwy: A, B, C i D. Nawiązują one – jak wszystkie polskie założenia socrealistyczne – do architektury renesansu i baroku. Nie ukończono jednak zabudowy południowej ściany placu. Miał się tam znaleźć teatr i dom kultury. Nie postawiono również budynku nowohuckiego ratusza, który miał stanąć w przedłużeniu alei Róż, ciągnącej się od placu Centralnego na północ. Pomysły te usunięto z planów realizacyjnych po 1956 r.