Anda Kitschman
Pierwsza Polka dyrygentka, kompozytorka, śpiewaczka. Urodzona w 1895 r. w Wiedniu. W 1911 r. ze złotym medalem ukończyła Szkołę Kapelmistrzowską przy tamtejszej Akademii. Jako kompozytorka debiutowała w 1912 r. we Lwowie operetką „Paź złotowłosy”, a jako dyrygentka w 1913 r. w Warszawie premierą pantomimy „Sumurun” (z udziałem Poli Negri). W czasie I wojny światowej pracowała w warszawskim Teatrze Nowości i w kabarecie. Następnie zamieszkała we Lwowie (współtworzyła Kabaret Czwórka, dyrygowała w Teatrze Miejskim), Katowicach (prowadziła zespoły wokalne) i Warszawie (współpracowała z kabaretami, dawała korepetycje solistom Teatru Wielkiego). Współzałożycielka ZAiKS-u. Po wojnie zamieszkała w Krakowie. Dyrygowała w Teatrze Starym, była kierownikiem muzycznym Teatru Wesoła Gromadka, komponowała dla Kabaretu Siedem Kotów. W 1959 r. przeszła na emeryturę. Zmarła w 1967 r. w Krakowie, spoczywa na cmentarzu Rakowickim.
Inne miejsca: Kabaret Siedem Kotów (ul. Zyblikiewicza 1), Narodowy Stary Teatr im. H. Modrzejewskiej (ul. Jagiellońska 5), mieszkanie (ul. Studencka – dawniej ul. Świerczewskiego 17).