Amelia Dunin
Amelia Dunin przeszła do historii jako zasłużona przewodniczka, społeczniczka i filantropka. Urodziła się w 1928 r. w Poznaniu. Po wojnie jej rodzina została wyrzucona z majątku w Kalinie Wielkiej koło Miechowa i przeniosła się do Krakowa. Studiowała w Wyższej Szkole Handlowej. W 1946 r. wstąpiła do Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, a w 1949 r. rozpoczęła kurs przewodnicki. Od 1951 r. nieprzerwanie pracowała w PTTK jako przewodnik turystyczny, także w czasie pandemii. Oprowadzała turystów polskich i francuskojęzycznych. Należała do Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa i Polskiego Towarzystwa Ziemiańskiego. Kierowała Kołem Przewodników Miejskich. Otrzymała nagrody: Świadek Historii IPN (2018 r.) i im. Klemensa Bąkowskiego (2020 r.). Zmarła w marcu 2021 r., spoczywa na cmentarzu Salwatorskim.
Inne miejsca: dom dziadków (ul. Kochanowskiego), szkoła sióstr urszulanek (ul. Starowiślna 9), mieszkanie (ul. Kanonicza 9), Wyższa Szkoła Handlowa (ul. Kapucyńska 2, ul. Straszewskiego 29), Towarzystwo Miłośników Historii i Zabytków Krakowa (ul. Smoleńsk 9, ul. św. Jana 12), Polskie Towarzystwo Ziemiańskie Oddział Kraków i Fundacja im. Zofii i Jana Włodków (ul. Zygmunta Wróblewskiego 5), drzewo jej imienia (Planty w pobliżu ul. Franciszkańskiej).