Aleksandra Mianowska

Żołnierka, wykładowczyni, aktorka, działaczka społeczna, poetka urodzona 16.07.1912 w Rusocicach. Członkini Sił Zbrojnych Polski (później Związek Walki Zbrojnej – Armia Krajowa) pod ps. „Kama” (przekazywała wiadomości z nasłuchu radia i prasy podziemnej), pielęgniarka szpitala PCK dla jeńców wojennych. W 1940 r. aresztowana, więziona na Montelupich za zniszczenie niemieckiej wystawy propagandowej w Pałacu Sztuki. Od 1941 pod ps. „Krysta”. Naczelniczka Wydz. VII Propagandy i Ofiarności Rady Głównej Opiekuńczej (polskiej organizacji charytatywnej). Od 1942 r. komendantka Pomocy Żołnierzowi obwodu Kraków AK (szkoliła do pracy w konspiracji). W jej mieszkaniu przygotowywano paczki i wysyłano je do więzień. Współpracowała z Żegotą. Od 1944 ukrywała się w centrali RGO przy ul. Krowoderskiej 5. Po wojnie uzyskała tytuł dra praw i nauk humanistycznych. Prześladowana przez władzę ludową w 1950 r. odeszła z Katedry Prawa UJ i PWST w Krakowie. Zdobyła dyplom z reżyserii i pracowała m.in. w Teatrze Starym. Publikowała teksty dot. wojny i okupacji. W 1980 r. Yad Vashem przyznał jej dyplom i medal Sprawiedliwej wśród Narodów Świata. Zmarła w 2000 r. w Krakowie, spoczywa na cmentarzu Rakowickim.

Inne miejsca: więzienie (ul. Montelupich 7), Centrala Rady Głównej Opiekuńczej (ul. Krowoderska 5), mieszkanie w czasie wojny (ul. Karmelicka 9), Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego (ul. Gołębia 24), Akademia Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego (dawniej: Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Ludwika Solskiego, ul. Straszewskiego 21-22), Archiwum PAN i PAU.