Kazimiera Bujwidowa
ul. Szewska 9
Działaczka społeczna, liderka ruchu emancypacyjnego. Urodziła się 16.10.1867 r. w Warszawie, gdzie ukończyła pensję dla panien i uzyskała kwalifikacje nauczycielki domowej. Na tajnym Uniwersytecie Latającym studiowała nauki biologiczne. W 1886 r. wyszła za mąż za Odona Bujwida i pracowała jako laborantka w jego pracowni. W 1893 r. przeprowadzili się do Krakowa, gdzie kierowała Zakładem Produkcji Surowic i Szczepionek założonym przez męża. Zaangażowała się w działania na rzecz uzyskania przez kobiety praw – w tym wyborczych oraz do edukacji. Przewodniczyła Czytelni dla Kobiet. Utworzyła pierwsze gimnazjum dla dziewcząt z egzaminem maturalnym i programem tożsamym jak w placówkach męskich (1896 r.). Rozpoczęła akcję pisania podań kobiet o prawo do studiów, co spowodowało przyjęcie na UJ pierwszych studentek. Działała w Uniwersytecie Ludowym. Pisała m.in. na łamach „Nowej Reformy” i „Nowego Słowa”. Wydawała broszury o tematyce emancypacyjnej i brała udział w międzynarodowych kongresach kobiet. Wystąpiła z Kościoła rzymskokatolickiego. Zmarła w 1932 r. w Krakowie. Spoczywa na cmentarzu Rakowickim.
Inne miejsca: mieszkanie (ul. Studencka 11, ul. Kolejowa 3, ul. Lubicz 34), Pierwsze Gimnazjum Żeńskie (św. Jana 11, ul. Szewska 9, ul. Wolska 13), Uniwersytet Ludowy im. Adama Mickiewicza (ul. Szewska 16), Czytelnia dla Kobiet (ul. Poselska 8, ul. Szpitalna 7, Rynek Główny 13, ul. Grodzka 13, ul. Mikołajska 7, Rynek Główny 6), Ujeżdżalnia (ul. Rajska 12 – miejsce spotkań członków ruchu emancypacyjnego), I Zjazd Kobiet Polskich (Plac Wszystkich Świętych 3-4).