Adam Wsiołkowski
Adam Wsiołkowski urodził się w 1949 roku w Krakowie. Ukończył studia na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP pod kierunkiem prof. Wacława Taranczewskiego. Otrzymał dyplom z wyróżnieniem i medalem rektora w 1973 roku. W tym samym roku rozpoczął pracę pedagogiczną w Akademii – najpierw jako asystent, następnie samodzielnie prowadził katedrę rysunku. Od roku 1993 prowadzi pracownię malarstwa. W latach 1996-2002 pełnił funkcję dziekana Wydziału Malarstwa ASP. W latach 2008-2012 był rektorem ASP w Krakowie. Od 2003 roku jest także profesorem Uniwersytetu Rzeszowskiego.
Adam Wsiołkowski uczestniczył w ponad 150 wystawach w Polsce i na świecie – m.in. w USA, Niemczech, Francji, Turcji, Szwecji, Belgii, we Włoszech i na Kubie. Otrzymał ponad 20 nagród w konkursach malarstwa, rysunku i plakatu, a w 1991 roku nagrodę Ministra Kultury i Sztuki RP za wybitne osiągnięcia artystyczne i dydaktyczne. W latach 1981-82 przebywał na półrocznym stypendium Fundacji Kościuszkowskiej w Stanach Zjednoczonych, uzyskując tam równocześnie stypendium fundacji Ford&Rockefeller.
Obrazy Wsiołkowskiego znajdują się w muzeach i galeriach w całej Polsce, a także w zbiorach New York Public Library, Polish Institute Of Arts & Sciences, Kościuszko Foundation w Nowym Jorku oraz w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.
Adam Wsiołkowski maluje cykle obrazów. Jako pierwszy powstał cykl Matnia (od 1972 roku), później Zjawisko (od 1974 roku), Miasto nieznane (od 1979 roku), Cztery żywioły (1984), Obecność (od 1984 roku), Nie-obecność (od 1997 roku) oraz Felek i ja.
Jego prace są głęboko przemyślane. Rzeczywistość w dziełach Wsiołkowskiego jest stała, powtarzalna, zorganizowana przez znaki-wyznaczniki. Są nimi figury geometryczne, stereometryczne, ale także formy niegeometryczne o płynnych kształtach, czasami rozpływające się w tle. Najczęściej przybierają one sylwetkę artysty, ale także formę kropli czy płomyka obecnego niemal we wszystkich przedstawieniach oraz nieregularnych cieni będących niematerialnym dopełnieniem form.
Świat w twórczości Wsiołkowskiego istnieje w ruchu, w zmianie, w dzianiu się. Jedne zjawiska przechodzą w inne. Procesom, które zachodzą w obrazach towarzyszą charakterystyczne płomykowate formy nazwane przez autora UPO (Unidentified Painted Object – Niezidentyfikowany Obiekt Namalowany).
Opracowano na podstawie strony www.wsiolkowski.pl oraz książki Marii Zientary „Najnowsza sztuka krakowska cz. II”.