Jerzy Bereś

Urodzony 14 września 1930 r. w Nowym Sączu.

W latach 1950-1955 studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, w pracowni rzeźby. Uczeń profesora Xawerego Dunikowskiego.

Zrealizował około 200 wystaw indywidualnych i wystąpień artystycznych. Brał udział w licznych wystawach zbiorowych, w większości będących prezentacją polskiej sztuki na świecie (m.in. tak słynnych wystawach jak Presences polonaise w Centrum Pompidou w Paryżu, Expressiv. Mitteleuropaische Kunst seit 1960 w Museum ModernKunst w Wiedniu i Hishorn Museum w Waszyngtonie, Europa, Europa. Sto lat Awangardy w Europie Środkowej i Wschodniej w Muzeum Narodowym w Bonn). Reprezentował Polskę na Światowej Wystawie Expo 92 w Sewilli. Jest uznawany za prekursora sztuki performance. W 1998 brał udział w historycznej wystawie Out of Action. Between performances and the object 1949-1979, która pokazywana była w muzeach sztuki współczesnej w Wiedniu, Los Angeles i Tokio. Drewniane rzeźby Beresia znajdują się we wszystkich Muzeach Narodowych w Polsce, a także w muzeach w Bochum (Niemcy), Stedelijk Amsterdam (Holandia), Lembruck Musem w Duisburgu (Niemcy), Oxford Museum of Modern Art (Wielka Brytania), Luisiana Museum (Dania), Hishorn Musem w Waszyngtonie (USA), w Museum of Modern Art w Lubjanie, Musem Würth (Niemcy).

Jerzy Bereś mieszkał i tworzył w Krakowie. Od 1966 roku należał do zasłużonej dla polskiej sztuki Grupy Krakowskie. Był artystą znanym w środowiskach profesjonalnych twórców i krytyków, zarówno awangardowych, jak i tych kontynuujących tradycyjne nurty w sztuce. W roku 1987 otrzymał nagrodę Solidarności w dziedzinie Kultury, zaś w roku 2001 uhonorowany zostałvdoroczną nagrodą Ministra Kultury za rok 2000 w zakresie sztuki czystej.

Jerzy Bereś zmarł 25 grudnia 2012 roku w Krakowie.